Na een redelijke nacht in de trein rijden we rond half tien in de ochtend het station van Chongqing (uitspreken als tsjong-tsjing) binnen. Als we uitstappen hebben we al snel door dat het lekker warm gaat worden vandaag. Gelukkig kunnen we na een korte taxirit in het boekingskantoortje even afkoelen. Daar nemen we kort de komende dagen door. We gaan drie dagen lang ‘cruisen' op de Yangtze rivier!

We vertrekken pas in de avond dus we lten onze tassen achter en gaan Chongqing maar eens verkennen. We lopen wat rond en bekijken hier en daar een winkel van binnen. Op straat is het, zoals we inmiddels wel gewend zijn, weer een drukte van belang. Het is ook gigantisch warm en al snel belanden we op een terrasje. Terrassen heb je maar weinig in China en deze Starbucks was dan ook de enige die we konden vinden. We lopen weer verder, maar het gaat allemaal steeds moeizamer. Tijd voor een voetenmassage! We liggen naast elkaar en moeten af en toe ons best doen om niet te lachen. Oh, ze blijken ook de rug, armen en benen mee te nemen.. prima!

We kijken nog wat rond, pakken een koud biertje bij een verlaten restaurant aan de rivier en werken een goede Chinese maaltijd naar binnen. Bij een supermarkt (weer een megagrote waarbij je alles in onnodig veel variaties kan kopen) slaan we voor de zekerheid wat voedsel in voor de komende dagen. We hebben even moeite om daarna het boekingskantoortje terug te vinden, maar dat lukt uiteindelijk dankzij de altijd behulpzame chinezen.

Het is zweten geblazen als we met volle bepakking naar het schip lopen. Een vrij oude Chinees biedt ons meerdere malen aan om onze tassen met zijn stok op zijn rug te dragen, maar nee, wij doen het zelf wel. Ons huisje voor de komende dagen ziet er gezellig uit. Er staan twee stapelbedden, een bureautje, een bankje en er is een kleine wc/douche ruimte. De wc en douche worden vaker gecombineerd in China. Het houdt in dat je naast de wc-pot (ja gelukkig wel een pot hier) staat te douchen. Er is dus verder geen aparte douchecabine. Ach, werkt ook wel. Wij slapen op de twee bedden beneden en hopen nog even dat er geen andere mensen bijkomen. Die kans is heel klein in China, want meestal weten ze bussen, boten, parken etc tot de nok toe te vullen. Het duurt dus ook niet lang voor het deurtje van onze hut opengaat en we kennismaken met een chinees echtpaar van ergens achter in de 50. Ze spreken nauwelijks Engels, maar met handen, voeten en een tekenblaadje erbij komen we toch een heel eind. Wij leren wat nieuwe Chinese woorden en andersom doet vooral de man (Wei Ko Hoa geheten, komen we later achter) zijn uiterste best om wat Nederlandse woorden op te pikken. We zijn er ook al achter dat zijn favoriete (en bijna enige) Engelse woorden 'Too much' zijn. Het lijkt werkelijk op alles van toepassing!

We klinken onze bierblikjes op een goede vaart als we op het voordek de mooi verlichte stad achter ons laten. Samen met ruim 100 chinezen en een handvol westerse toeristen glijden we stroomafwaarts door de Yangtze rivier. De Yangtze is de langste rivier in Azië. Hij ontspringt in het hooggebergte van Tibet, slingert 6.300 kilometer door bergen en vlak land en mondt uit in de Oost-Chinese Zee boven Shanghai. Grootste trekpleister en voornaamste doel van deze boottocht is het bekijken van de spectaculaire Drie Kloven. We hebben geluk dat we dit beroemde natuurverschijnsel nog kunnen bekijken, want binnen een paar jaar zullen de kloven grotendeels onder de waterspiegel verdwijnen. De Chinezen zijn namelijk druk bezig met het afbouwen van een enorme muur van beton midden in de rivier. Deze dam, toepasselijk genaamd de Drie Kloven Dam, wordt de grootste ter wereld. Als hij in 2009 af is, zal het waterpeil zijn gestegen tot 175 meter boven het peil in Shanghai. Reden voor de bouw van dit enorme project is energie: de dam zou eentiende van het Chinese stroomverbruik kunnen compenseren. Vanwege de stijging van het waterpeil moeten in het totaal ruim 2 miljoen mensen verhuizen naar hoger gelegen gebieden. We zien dan ook veel leegstaande huisjes aan ons voorbijtrekken.

We bevinden ons op een Chinees cruiseschip. Niet heel luxe, maar dat hoeft ook niet (want dat is veel te duur). Het is wel een toeristisch schip dus we stoppen onderweg regelmatig voor een tour. De airco in de hut is meer een 'blaast-iets-koelere-lucht'-apparaat, maar we zijn er toch blij mee. Na een nachtje slapen is 6:00 's ochtends voor de eerste tour wel iets te vroeg voor Christina. Laurens duikt samen met een horde Chinezen de duivelse tempels van Feng Du in. De tempels op de berg zijn gemaakt om te laten zien hoe verschrikkelijk de hel is. Prachtige spookbeelden en illustraties van legenden en verhalen. De stad verdient zijn naam 'spookstad' nog eens extra, omdat de mensen de stad verlaten vanwege de bouw van de Drie Kloven Dam. Bij terugkomst moet er nog wel even een leger van Chinese verkopers getrotseerd worden. 'Hello!!', 'Hello, water!' wordt er van alle kanten geschreeuwd.

We vervolgen onze weg op de Yangtze rivier en gaan even naar het zonnedek. Daar branden we alleen bijna vanaf, dus dan maar even bijslapen in de hut. De volgende stop is in de middag. Een bus brengt ons naar een de grootste waterval van Azië. Erg mooie waterval en we kunnen er nog achterlangs lopen ook! Bij de terugreis stopt de bus opeens. Er komt een eierenverkoper binnen en alle Chinezen (Iedereen behalve wij) doen zich tegoed aan een lekker gekookt eitje. We varen weer verder. 's Avonds bekijken we nog een tempel met circusverlichting en moeten we weer heel wat verkopers duidelijk maken dat we geen eten, drinken of souvenirs willen.

De volgende ochtend worden we alweer erg vroeg gewekt, maar we vinden het wel even prima. We slapen even lekker door. Rond 10 uur veroveren we op het dek twee mooie spots om de eerste van de drie kloven te bekijken. Gedurende een half uur varen we door de acht kilometer lange kloof. Links en rechts zien we de steile wanden recht het water inlopen. Erg mooi!

Even later komen we aan in het plaatsje Wushan waar we op een kleinere boot gaan voor een tocht door de 'little 3 gorges'. We varen door veel smallere kloven en dit maakt het nog een stuk mooier! Laurens ritselt voor een paar dollars nog even een prachtige spot op de boot (voor de stuurcabine) waar we samen met de Chinese hutgenoten de kloven nog beter kunnen zien. We zijn verbaasd als we van de boot mogen en daarna in nog kleinere boten gestopt worden. We lezen het even later...we zijn aangekomen bij de 'mini-three-gorges'! De Chinezen weten wel hoe ze een kloofje moeten vermarkten! Met een platte boot varen we door de kloven, prachtig! Onderweg wordt ook gezongen. Er is een meezinger waar ook wij in kunnen meezingen (we hoeven alleen maar het laatste woord te herhalen) en dat tot groot vermaak van de Chinezen. Na de mini three gorges stappen we weer in de boot voor het vervolg van de kleine 3 kloven tour. Het komt erop neer dat we terugvaren naar Wushan. Daar zullen we op de boot ook de nacht doorbrengen. We pakken nog wel even Chinese zang en dans show mee. Het is veel te warm in de zaal en de optredens zijn af en toe niet al te best. De Chinezen hebben sowieso vrij veel moeite met een goede choreografie, vaak gaat het geheel niet helemaal gelijk. Maar dat maakt het dan ook wel weer grappig.

De volgende dag worden we weer lekker vroeg (half 6) wakker gemaakt. De boot is al onderweg en we zijn aangekomen bij de tweede kloof. Wederom een erg mooi schouwspel. We bekijken deze ochtend nog een tempel, doen we mee aan een 'dragrace' (peddelen in een lange, smalle boot) en zien we weer een Chinese show (deze een stuk beter).
Als we door de derde kloof varen hebben we het zonnedek zo'n beetje voor onszelf. De harde wind blaast ons er bijna vanaf! Het is de langste (en minst indrukwekkende) kloof. Halverwege de kloof hebben we onze eindbestemming bereikt. We zijn aangekomen bij de Drie Kloven Dam. We bekijken dit gigantische project vanaf verschillende punten. Met bussen worden we van het de ene plek naar de andere plek vervoerd. Het is een sterk staaltje bouwkunst, maar het zijn ook de immense gevolgen (zoveel mensen die moeten verhuizen en natuur die verloren gaat) die ons verbazen. Bij de laatste busrit die ons naar het beginpunt zal terugbrengen staat een erg lange rij. Het duurt allemaal erg lang en de rij verandert al snel in een grote berg mensen. Iedereen wil vooraan staan. Wij doen vrolijk mee en als er een bus aankomt, is het vechten geblazen: duwen, trekken, schreeuwen en ellebogen mogen volop gebruikt worden. Het lukt Laurens om in de bus te geraken, maar de rest van de groep moet wachten op de volgende bus. Het duurt even voordat de rest ook aankomt en we zijn dan ook te laat voor onze bus naar Yichang. Gelukkig hebben ze gewacht. Rond half acht komen we aan in Yichang en we springen direct in de volgende bus die ons naar Wuhan zal brengen. Daar hebben we een kamer in een hostel gereserveerd. Als we er half 12 in het donker aankomen, slapen we in no time!

Als we de volgende dag door Wuhan lopen, merken we al snel dat dit geen wereldstad is en zijn we niet getreurd dat we hier maar één volle dag hebben. We lopen naar het Gele Kraanvogelpaviljoen, waar we de tempel bekijken. Daarna eten we weer lekker vegetarisch bij een Boeddhistische tempel om daarna terug te keren naar ons hotel. We relaxen in ons hotel en kijken al uit naar morgen, want dan vertrekken we met de trein naar Guilin!