Laos, een oase van rust!

Laos is het meest relaxte land wat we tot nu toe hebben bezocht. Geen agressieve verkopers, met smog gevulde steden of razend verkeer, heerlijk! Van 1893 tot 1955 behoorde Laos tot de Franse kolonie en het is dan ook het eerste Aziatische land waar we stokbrood kunnen kopen. We komen ook verdacht veel Franse bistros tegen, Frans getinte gebouwen en natuurlijk; Franse toeristen! Laos staat tevens bekend als één van de meest gebombardeerde landen ter wereld en er wordt nog steeds met man en macht gewerkt om het land ‘bomvrij' te krijgen. Een proces dat nog jaren gaat duren en veel hinder veroorzaakt voor lokalen. Veel land kan niet worden gebruikt voor landbouw en er gebeuren nog steeds veel ongelukken doordat mensen in aanraking komen met rondzwervende bommen.

We starten onze woensdagochtend met een lekker ontbijt aan de Mekong. We hebben deze bijna 5000 kilometer lange rivier in de bergen van China ook al zien stromen en zullen hem later deze reis bij Vietnam waarschijnlijk ook nog gaan zien. Na het ontbijt springen we in een tuk-tuk die ons afzet bij de Thaise immigratie vlak voor de ‘Friendship bridge'. We gaan de Thaise grenscontrole door en een bus rijdt ons vervolgens naar de andere kant van de brug. Daar schaffen we een Laotiaans visum aan en arriveren we officieel in Laos! De hoofdstad van Laos, Vientiane, ligt slechts op 25 kilometer van de grens en na een korte taxirit checken we in bij een aardig hotel in het centrum. Van de Thaise Bhat gaan we over op de Laotiaanse Kip (ook wel Lauwe Kippetjes) en dat is wel even wennen! Een euro is ongeveer 10.000 kip, maar vanwege de zwakke munteenheid kan ook alles in Baht, Dollar of zelfs Euro's worden betaald. De rest van de dag doen we het rustig aan, lekker eten, beetje internetten en genieten van de zonsondergang over de Mekong. Laurens nuttigt zijn eerste Beer Lao en is zeer tevreden. Dit lokale bier wordt standaard geserveerd in een fles van 650 ml, kost rond de 1 euro en is ook nog eens erg lekker, wat wil een mens nog meer!

Op donderdag bekijken we de hoogtepunten van de stad. We lopen eerst naar Wat Si Saket, de oudste tempel van de stad. Mooi, maar omdat we al zoveel tempels gezien hebben zijn we er snel doorheen. We vervolgen onze weg naar Patuxai, een slechte replica van Arc de Triomphe, gebouwd ter nagedachtenis van omgebrachte Laotianen in de oorlog. We lopen nemen een songthaew naar het belangrijkste nationale monument van Laos. Pha That Luang is een enorme gouden Stoepa, welke symbool staat voor het Boeddhistische geloof en de soevereiniteit van Laos. Er mooi! 's Avonds besluiten we de Lao-massage maar eens uit te proberen. We kiezen voor de massage van een uur, maar na 30 minuten geven we aan dat het wel genoeg is, wat een slechte massage! We slapen er niet minder om en hebben nu al zin in morgen; Vang Vieng, here we come!

Alles in Laos gaat op een lekker ontspannen tempo. We kijken dan ook niet raar op wanneer ons busje op vrijdagochtend pas drie kwartier later komt dan afgesproken. Na vier uur in een vol busje stappen we uit in Vang Vieng, een klein stadje omgeven door bergen en rivieren. Het zonnetje schijnt lekker en we zien geen mens op straat, wat een rust! We checken in bij 'Elephant Crossing' waar we een kamer hebben met een geweldig uitzicht over de bergen en de rivier. Tot nu toe hebben we voor de meeste landen een visum aan de grens kunnen kopen, maar voor Vietnam moet deze vooraf worden aangevraagd. We regelen dit bij een reisbureau in Vang Vieng en boeken direct een kajak trip voor de volgende dag. Vang Vieng heeft een klein centrum dat alleen lijkt te bestaan uit faciliteiten voor toeristen. Restaurantjes, guesthouses en internetcafe's bij de vleet. De meeste restaurants hebben minimaal drie tv's waarop onafgebroken Friends afleveringen worden gedraaid. De begintune van Friends hoor je dan ook echt overal, erg grappig en heel apart! Na een geweldige zonsondergang gaan we lekker slapen.
Op zaterdag begeven we ons na het ontbijt naar Green Discovery, het reisbureau waar we onze kajaktrip hebben geboekt. Omdat ons hotel voor de volgende dag is volgeboekt besluiten we echter terplekke om een tweedaagse trip te gaan doen waar een overnachting en het kajakken bij inzit. Dat geeft ons voor vandaag een vrije dag. De vluchten vanuit Luang Prabang naar Hanoi schijnen erg druk te zijn dus we boeken vast een vlucht die vertrekt op 18 november. Alle vluchten met Vietnam Airlines zijn al vol dus zijn we aangewezen op Lao Airlines (dat wordt spannend!). Tuben over de Nam Song is één van de meest favoriete bezigheden van toeristen in Vang Vieng, dus dat moeten we uitproberen! We huren een tube en worden met een songthaew acht kilometer stroomopwaarts bij de rivier gedropt. We springen in de tube en dobberen in het zonnetje de rivier af, toppie! Na een kilometer of vijf relaxen en spartelen door de kleine stroomversnellingen horen we wat pompende muziek verderop. Als we aankomen zien we langs de rivier uitgebreide barren met ligbedden, muziek, grote tarzanswings en veel ladingen tubers en kajakkers! We worden bij één van de tenten naar binnen gehengeld en nuttigen enkele welverdiende Beer Lao. We hebben uitzicht op de tarzanswing en dat moeten we zelf ook proberen natuurlijk! Van ruim zeven meter hoogte spring je vanaf een platform met het touw in je handen, op het hoogste punt loslaten en met een knal het water tegemoet, oh yeah! Rond een uur of vier duikt de zon zich al enigszins achter de bergen en voordat het te koud wordt, tuben we verder de rivier af. We stappen bij ons hotel uit en nadat we de tube hebben teruggebracht, eten we nog wat om daarna ons bed maar eens op te zoeken.

Op zondagochtend beginnen we aan onze Secret Eden trip, een tweedaagse tour waarop we de eerste dag een trekking doen en de tweede dag een kajaktocht. We starten dit avontuur met een dame uit Israël en twee dames uit Zwitserland (Laurens kan zijn lol op). Een minibusje zet ons een aantal kilometer buiten Vang Vieng af. Muggenspray en zonnebrand smeren, water mee en gaan met die banaan! We wandelen het karstgebergte op en sommige stukken zijn behoorlijk steil. Onderweg bekijken we één van de vele grotten in deze omgeving. Onze gids vertelt dat we niet te ver naar binnen gaan omdat er veel slangen in deze grot zitten. Gelukkig is het erg donker en zien we geen hand voor ogen, spannend! Laurens weet alle tieten te ontwijken en na twintig minuten staan we weer veilig buiten. De wandeling omhoog is vanwege de hitte zeker niet makkelijk, maar meer dan de moeite waard! Vanaf de top kijken we neer op een vallei met een aantal rieten huisjes, veel groen en gebergten. We lunchen in de vallei en nemen een duik in een nabijgelegen stroompje, DIT is het leven! Na de lunch (‘sticky' rijst in een bananenblad, barbecuegroente en stokbrood) klauteren we de berg weer op om daarna af te dalen richting Elephant Village. In het dorp zien we veel kleine kinderen, kippen, koeien en varkens lopen. We lopen ook tegen een tweetal kooien aan met een aap erin. De dieren zien er verwaarloosd en zwaar overspannen uit, zielig! Aan het dorp grenst de Elephant Cave. Deze grot dient als tempel voor de lokale bewoners en het is dan ook voor het eerst dat we onze schoenen uit moeten doen voordat we een grot binnengaan. Daarna lopen we door naar onze slaapplaats voor vanavond; een mooie bungalow vlakbij de rivier. Met de gids en de Beer Lao's vermaken we ons die avond prima en slapen lukt ook wel daarna!

We ontbijten de volgende ochtend aan de Nam-Song rivier en stappen daarna in onze kajaks. Na een aantal leuke rapids en een paar uurtjes kajakken, lunchen we gezellig aan de rivier. Halverwege de middag komen de tarzanswings en barren ons alweer tegemoet. De tarzanswing is weer lachen geblazen en na een potje volleyballen, peddelen we verder richting Vang Vieng. We nemen in ons hotel een lekkere douche, eten in ons favoriete dorp en zoeken daarna vroeg ons bed op.

Na nog een dagje heerlijk ontspannen in Vang Vieng stappen we woensdagochtend in een minibusje die ons naar Luang Prabang brengt. Tijdens deze vijf uur durende trip, trekt het mooie landschap van Laos aan ons voorbij. We hebben geen accommodatie geboekt in Luang Prabang, maar dat hadden we beter wel kunnen doen! Veel hostels zitten al vol, maar we vinden uiteindelijk een redelijk guesthouse (voor 8 dollar per nacht kun je ook niet teveel verwachten natuurlijk!). We eten bij een restaurant aan de Mekong rivier en wandelen 's avonds nog even over de nachtmarkt. De zelfgemaakte kleedjes, pantoffels en kinderkleertjes zijn niet helemaal naar onze smaak, maar het ziet er wel erg gezellig uit met al die lichtjes. Als afsluiter van deze dag eten we voor slechts 50 eurocent een heerlijk bord eten bij een erg gezellig (vegetarisch!) straattentje.

Het leven van een wereldreiziger is best zwaar en donderdagochtend slapen we dan ook even lekker uit. We wandelen wat door Luang Prabang, maar gezien de temperatuur besluiten we in een busje te springen die ons naar een nabijgelegen waterval brengt. Dat is tenminste de bedoeling! Een half uur na de afgesproken vertrektijd staan we nog steeds op dezelfde plaats. Er blijkt een passagier te veel zijn die ze niet kwijt kunnen. In plaats van oplossingsgericht te denken wordt er een half uur gebruikt om uit te zoeken hoe dit probleem is ontstaan (er zitten ondertussen meer dan 15 mensen te wachten in busjes zonder airco!). Uiteindelijk wordt de passagier bij een aantal anderen op schoot gezet en kunnen we toch nog naar de waterval (geduld is een schone zaak, zucht!). 25 kilometer verderop wandelen we een bosachtige omgeving in en komen langs een beeropvangcentrum en een tijger in een kooi. Het dier loopt zenuwachtig heen en weer terwijl de omstanders foto's van dit gigantische dier maken. We hebben ondertussen wel door dat Azië niet het meest diervriendelijke continent is! We bezoeken de waterval en Laurens neemt een verfrissende duik in het helderblauwe water. Op de terugweg stoppen we bij een Hmong dorpje (een van de minderheidsvolkeren in Laos). Er lopen opvallend veel kleine kinderen rond en ze verwachten dat we natuurlijk overal wat kopen. Een van de toeristen deelt leerboeken uit met veel kleurige plaatjes, een erg goed idee!

Op vrijdag gaan we weer een dagje kajakken. Deze keer hebben we gezelschap van een Noor en twee Nederlandse dames (je komt ze ook overal tegen!). Tot onze verbazing moeten we een uur lopen voordat we kunnen beginnen met kajakken, maar dat mag de pret niet drukken. We wandelen door een dorp waar een hanengevecht plaatsvindt. De veren vliegen in het rond en de vogels zien er verre van gezond uit. Het spektakel wordt bekeken door verschillende mannelijke toeschouwers die hun geld inzetten op de haan die volgens hen gaat winnen. Tijdens de pauze worden de hanen met water afgespoeld door hun coaches (serieus!) en vervolgen wij onze weg richting de rivier. Na een half uurtje kajakken, stoppen we bij een prachtige waterval waar we onze lunch nuttigen. Na de lunch is het drie uurtjes kajakken naar het eindpunt. Het zonnetje schijnt lekker en Laurens peddelt er behoorlijk op los terwijl Christina lekker bruin ligt te bakken (zo hoort het toch?). 's Avonds eten we weer bij ons favoriete eetstalletje en knallen we ons reisverhaal online. We gaan nog even naar een gezellige bar. Onder het genot van een paar Lao-biertjes kijken we terug op een heerlijke periode in Laos en we zijn erg benieuwd wat Vietnam te bieden heeft!

Reacties

Reacties

Alfons

Klinkt inderdaad allemaal erg rustgevend! (op die trekking na)

Mathys

Mooi verhaal, klinkt allemaal erg leuk!!

Prachtig weer ook volgens mij..

Ga nu snel de foto's checken!

Gr. Mathys en Christel

andries en geke

tjonge wat weer een fantastisch verhaal en wat zien jullie veel ,en voor ons zo"n andere wereld.
Geniet er maar van dan doen wij dat ook ,door jullie verhaal te lezen.

groeten ut,e Tille.

Klaas

Ik kan me goed voorstellen, dat jullie zo langzamerhand smachten naar de koude en de regen van Nederland, heerlijk. Dus zullen we maar een poosje ruilen, al die prachtige natuur en mensen en bijzondere dingen om te doen gaat toch vervelen ...... neeee?

Robin

relaxt, relaxt!

Feli Lu! :)

De twee nederlandse dames

Hoi Laurens en Christina,

eindelijk jullie site een keer goed bekeken; we hebben het een keer in Vietnam geprobeerd, maar het laden duurde zo lang dat we het hebben opgegeven. Sinds dinsdag zijn we (helaas) weer terug in het grijze en koude Nederland. Vooral na de supertijd die we op Phu Quoc hebben gehad, valt dat wel tegen. Gelukkig blijven we een beetje in de Azie-sferen door jullie te volgen. En leuk om onszelf terug te zien, want zelf hebben we geen foto's van het kajakken!

Benieuwd naar jullie verhalen over Vietnam!

Joyce en Anita

Ties

Bedankt mooi stukje

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!