Belevenissen op hoogte in Noord-Chili

Dit is deel twee van onze overlandreis door Chili. We spenderen onze laatste week in het droge (en hoge) noorden van het land. Het zijn deze laatste dagen in Chili die ons misschien wel het meest bij gaan blijven. Waarom? Lees voort!

Plaats: La Serena. Datum: 7 april. We stappen voor de verandering maar weer es in de bus. Ditmaal echter een slaapbus (cama)! Eindbestemming is Iquique. De busreis duurt ongeveer 18 uren, dus we komen pas de volgende ochtend aan. Stipt 4 uur in de middag rijdt de bus weg. Als we bijna het busstation uitrijden vraagt de controleur enigszins in paniek waar Laurens is. Voor zover Christina weet, moest hij even naar de wc. Hij blijkt niet op de wc in de bus te zitten, maar gelukkig zien ze hem een sprintje richting de bus maken. Meneer wilde nog even een blikje cola halen, aha! Wij hebben de duurste slaapbus (nog steeds erg goedkoop) dus een heerlijke stoel met zeeën van ruimte. We zitten helemaal vooraan, boven in de bus, wat een mooi uitzicht geeft. Tegen alle verwachtingen in slapen we redelijk en voor we het weten is het maandagochtend. We trekken de gordijnen open en kijken uit over een erg droog landschap, grenzend aan zee. Toch weer een heel verschil met het landschap rondom La Serena. Langzaam komt er een grotere stad in zicht en we verbazen ons over het feit dat de Chilenen zo'n grote stad hebben weten te creëren midden in een woestijn. Het is nog even zoeken naar een slaapplaats, maar we vinden uiteindelijk een heel relaxt optrekje tegen een redelijke prijs. Vandaag en morgen doen we lekker niks!

Op donderdagochtend worden we door een dame in een minibusje opgehaald. Vandaag gaan we paragliden! We rijden met het busje steil omhoog naar de plaats waar we gaan gliden. Met een mooi uitzicht over de stad worden we vastgemaakt aan onze paraglidebuddy en wanneer de wind net goed is, rennen we letterlijk de vallei in. Wat een apart gevoel! We zweven een lange tijd op dezelfde hoogte om daarna langzaam naar beneden te zweven richting het strand. Onderweg vliegen we over een enorme zandduin en de stad zelf. Na een 40 minuten 'gliden' staan we weer op vaste grond, wat is dit ontspannen zeg! De rest van de dag komen we bij van deze mooie en nieuwe ervaring.

We zijn in Iquique omdat we graag een vierdaagse trip willen maken door de hooglanden van Chili. We boeken deze trip uiteindelijk bij Sergio, een hele enthousiaste Chileen met jarenlange ervaring. Op zaterdagochtend worden we netjes door Sergio opgehaald bij ons hotel. De bus waarin we de aankomende dagen zullen doorbrengen is wel wat groter dan we hadden verwacht, hier passen wel 12 man in! Sergio legt uit dat hij normaal een kleinere 4x4 heeft, maar dat die net gespoten is. We zetten Sergio's zoontje af bij school, rijden nog langs het huis van Sergio om wat laatste zaken te regelen en daarna zijn we onderweg richting de eerste stop, Santa Laura. Het is bijna niet voor te stellen dat de helft van de inkomsten van heel Chili uit nitraatwinning voortkwam. Het noordelijk deel van het land zat vol met deze grondstof. Nitraat werd in deze periode ontzettend veel door Europa en Noord-Amerika gebruikt als mestproduct. De hele industrie klapte in tijdens de tweede wereldoorlog. Eerst door de blokkade van verkoop aan de grootste klant Duitsland en daarna door vinding van een synthetisch nitraat. Santa Laura is een oude nitraatfabriek, hier werkten vroeger honderden mensen. Het is een surrealistisch gezicht, zo´n oude fabriek midden in de woestijn. We vervolgen onze weg naar Humberstone, één van de oude nitraatstadjes, wat nu niet meer is dan een spookstad. We wandelen door dit verlaten stadje, bezoeken het oude theater, de school en het hotel met een groot leeg zwembad achterin.

Onze gids Sergio is de vader van twee kinderen en is getrouwd met een Zwitserse. Hij heeft meer dan vijf jaar in Zwitserland gewoond en spreekt erg goed Duits. Het is een interessante persoonlijkheid. We komen er al snel achter dat we hier te maken hebben met een echte milieuactivist. Sergio is erg gehecht aan de noordelijke regio, een prachtig stuk natuur waar veel wildleven rondloopt. Er wordt in de Noordelijke regio veel koper gewonnen, een proces dat de natuur in deze prachtige omgeving niet onberoerd laat. Voor het winnen van koper is veel water nodig, wat hier uit de grond wordt gewonnen, ten koste van de natuur. Hij laat ons een grote poster zien met een foto van een prachtig groen landschap en een foto van een grote dorre vlakte. In dit gebied broeden vroeger de flamingo´s die hun heil nu ergens anders moeten zoeken. Hij vertelt ons honderduit over de omgeving en we zijn erg onder de indruk van zijn kennis over het gebied.

We stoppen voor de lunch in een klein stadje. Het restaurant waar Sergio z´n oog op had, is gesloten door de overheid, te weinig belasting betaald. We nemen plaats aan een tafeltje in een naburig restaurant en krijgen een heerlijke salade en omelet voorgeschoteld. De eigenaar is een enthousiast karakter en hij zoent Laurens bijna als hij zijn t-shirt ziet. Colo Colo is één van de twee grote voetbalteams van Chile en deze meneer is duidelijk fan. Sergio vertelt dat het niet slim is om met een voetbalshirt rond te lopen in Chili. Voetbal is in Chili de numero uno beoefende sport en net als fans zijn er ook tegenhangers van Colo Colo die net zo enthousiast zijn! Na de lunch rijden we verder naar Gigante de Atacama, 's werelds grootste geoglyph. We kijken tegen een duinwand aan met een afdruk van 86 meter lang! Volgens Sergio is deze geoglyph meer dan duizend jaar oud, ongelofelijk!

We rijden daarna door een droog, stenen landschap naar 3000 meter hoogte. We zien grote cactussen, tot onze verbazing een vos, mooie zandheuvels en de eerste besneeuwde bergtoppen. Sergio laat ons een mooie steenformatie zien en hij geeft aan dat het tijd is voor z'n siësta. Hij slaapt vijf minuutjes voordat we weer verder rijden. Hoe warm het vanmorgen op zeeniveau was, zo koud is het nu. We trekken steeds meer kleren aan, brrr. Langzaam verdwijnt de zon achter de bergen en we komen aan in het stadje Colchane, vlak aan de grens met Bolivia. Het hostel wordt gerund door Aymara's, de op één na grootste inheemse bevolkingsgroep van Zuid-Amerika. De Aymara's leven zowel in Chili als Peru en Bolivia. In de zestiger jaren zijn veel Aymara's van de hooglanden naar de kustplaatsen Arica en Iquique verhuisd. Veel van de kleine stadjes zijn hier dan ook erg rustig. De stadjes leven op tijdens religieuze feesten die de Aymara's van de steden naar het hoogland doen komen. De Aymara's die hier wel leven, verdienen hun geld aan lama's, schapen en het verbouwen van aardappelen en barley. Het uiterlijk van deze mensen doet ons enorm denken aan de Tibetanen. Sergio legt uit dat er een theorie is dat ze inderdaad afstammen van de Mongoolse nomaden, net als de Tibetanen. Na het eten stappen we in bed, we gaan op 3750 meter een koude nacht tegemoet!

We nuttigen de volgende ochtend een lekker ontbijt met broodjes, geklopte eieren, koffie en thee. Christina begint te wennen aan de instant koffie van Chili. Verse koffie wordt hier nauwelijks geschonken. Er wordt meestal instant Nescafé voorgeschoteld, aangemaakt met hete melk. Sergio vertelt dat er wel restaurants zijn die hun eigen koffie maken, beter bekend als 'koffie-met-benen'. Deze koffiehuizen worden druk bezocht door Chileense mannen (vrouwen komen hier niet). De koffie wordt bediend door mooie dames, die naast koffie een leuk praatje met de mannen maken. Volgens Sergio zijn er ook koffiehuizen waar de ‘bediening' iets verder gaat dan alleen koffie bedienen, maar dat wordt niet als 'classy' beschouwd. We rijden vanuit Colchane richting Parque Nacional Volcan Isluga. We rijden door een landschap vol met lama's, vicuna's en guanaco's (de laatste twee behoren tot dezelfde familie als de lama). Het landschap is adembenemend! Voordat we het stadje Isluga binnenrijden, stoppen we even bij een begraafplaats. De mensen eren hun doden heel anders dan in Nederland. Er wordt veel gebruik gemaakt van kleur, wat een begraafplaats een heel aparte sfeer geeft. Het stadje Isluga heeft zijn naam te danken aan de 5500-meter hoge sneeuwbedekte vulkaan. Het kleine stadje wordt gedomineerd door een mooie kerk in het midden. Het is hier ontzettend rustig en afgezien van een vrouwelijke Aymara zien we hier verder niemand.

Vanuit Isluga rijden we verder en nemen de geweldige omgeving in ons op. We zien in de verte de eerste flamingo's en we maken kennis met de vizcacha, een knaagdier dat lijkt op een kruising tussen een konijn en chinchilla en over de rotsen huppelt als een kangoeroe. Na de lunch rijden we over het hoogste punt van 4700 meter, de lucht is ijl en het is hier koud! Terwijl het donker begint te worden, komen we aan bij onze verblijfplaats voor vannacht. Op 4050 meter zetten we naast een grote heetwaterbron onze tent op. Er is hier verder niemand en het uitzicht op de met stoom omgeven hotsprings, de uitgestrekte vlakte en in de verte de bergen met sneeuwtoppen is adembenemend. Als de zon achter de bergen is verdwenen schotelt Sergio ons een prima maaltijd voor en geeft ons een workshop 'hoe-maak-ik-pisco-sour'. Als we naar buiten gaan is de temperatuur gedaald tot onder het vriespunt, maar wij maken ons klaar voor een dip in de hotspring! In het donker banen we ons een weg naar de rand van de bron en trekken onze kleren uit. Stevig tandenklapperend laten we ons langzaam zakken in het erg hete water. Het is even pittig, maar daarna heerlijk! Onder de sterrenhemel nuttigen we een glaasje Pisco Sour, geniaal!

De volgende ochtend nemen we meteen een sprintje naar de hotspring, even wakker worden! Vandaag rijden we vanuit Parque Nacional Volcan Isluga via de zoutvlakte door naar Parque Nacional Lauca. Een reis die ons voert door een landschap van meren met honderden flamingo´s, uitgestrekte witte zoutvlaktes, honderden dieren, witte bergtoppen, vulkanen en kleine verlaten dorpjes. De Parinacota vulkaan en het Lago Chungará geven ons een geweldig uitzicht terwijl de zon ondergaat. Voordat we onze verblijfplaats bereiken, rijden we nog door een klein plaatsje waar we stoppen voor een controlepost. Zodra we aan komen rijden komt er een grote witte lama op ons af. Sergio legt uit dat dit een makke lama is die bij iedere auto leurt voor een koekje. En inderdaad, hij wandelt naar de passagierskant en kijkt door het raam, in afwachting van wat lekkers. Hij houdt gelukkig van chocoladekoekjes en als wij wegrijden wandelt meneer rustig terug naar z'n plekje, in afwachting van zijn volgende slachtoffer. We verblijven die avond in Putre, net buiten het nationaal park. We eten bij een gezellig restaurantje, maar zoeken al snel ons bed op. We zijn moe!

De volgende ochtend lopen we na het ontbijt door Putre, wederom een rustig dorpje met in het midden een leuk pleintje. Vandaag rijden we door naar onze eindbestemming Arica. We rijden alweer een tijdje over de geasfalteerde weg en komen de één na de andere Boliviaanse vrachtwagen tegen. Sergio heeft ons tijdens de rit al vele illegale wegen vanuit Bolivia aangewezen. Er worden vanuit Chili veel goederen illegaal de grens over gesmokkeld naar Bolivia. We komen vooral ladingen vrachtwagens tegen met auto's, volgens Sergio veel gestolen auto's uit Iquique. We eten onderweg nog bij een schattig restaurantje en komen rond drie uur aan in Arica. Sergio brengt ons nog naar een uitkijkpunt vanwaar we over de stad en zee kunnen kijken. Nadat hij ons heeft afgezet bij ons hotel nemen we afscheid. Het was een geweldige trip en een toffe peer, die Sergio! We verblijven twee dagen in het niet al te boeiende grensplaatsje voordat we de oversteek maken naar Peru. Een heel nieuw avontuur waar we met smart naar uitkijken!

Reacties

Reacties

Roger

weer een indrukwekkend staaltje verhaalvertelling hoor... blijft boeiend van eerste tot en met de laatste zin...
heb nog heeeeeel veeel plezier waar jullie ook heen gaan en ik zal het met heeeeeeel veeeel plezier volgen via jullie verslagen...

gegroet, Roger

Mathys

Mooi uitgebreid verhaal!!

Het einde begint nu wel in zicht te komen hé??

Marten

Inderdaad een zeer boeiend en beeldend geschreven verhaal. Nu snel naar de foto's.

abbo

je krijgt nu langzaamaan wel een andere kijk op nederland, denk ik. De variatie van drukte en rust, het maakbare in de wereld en de ongerepte natuur. De verloedering bij mensen en de pure solitaire mens, dat alles zijn jullie tegengekomen. Ik ben wel erg benieuwd hoe jullie wereldobservatie je heeft beïnvloed.

Alfons

Mooi verhaal weer, lijkt me een apart land dat Chili..

nog 24% te gaan!! geniet er van :)

Paco

NICE!

Mooie verhalen wederom. Jullie mogen niet de Salar de Uyuni overslaan in Bolivia. Aangezien jullie het hebben over de oversteek naar Peru ga ik me ernstig zorgen maken dat jullie iets geweldigs gaan missen...

Als jullie nog tips willen voor een (alternatieve) Inca Trail: de Salkantay bij http://www.sastravelperu.com/ is erg aan te bevelen.

ENJOY!

Laurens

Paco, no worries!! Die gaan we zeker doen :) We gaan via Bolivia weer terug naar Buenos Aires en dan door naar Brazilie.

En Paco: de Salkantay trek hebben we afgelopen week geboekt :-)

THANKS!

Peter

Hoi!

Een berichtje van de zuiderburen. Toevallig kwam ik hier op jullie prachtige site terecht.

Het is al geregeld dat we er ook voor een jaartje tussenuit kunnen. De route die we willen doen is gelijkaardig aan die van jullie, maar staat nog niet volledig vast. Ik was op zoek naar jullie e-mailadres op de site, maar nergens gevonden, dus stel ik mijn vraag maar hier.

Kun je ons een richtlijn geven van welk budget jullie ongeveer hebben voor de wereldreis?

Thanx!

In ieder geval nog veel succes op jullie trip. Geniet ervan!

Laurens

Hallo Peter,

Als je even je eigen e-mail adres wil achterlaten zullen we je even mailen!

Grt

Laurens en Christina

Peter

Hoi!

Alvast bedankt voor de reactie!

Mijn e-mailadres: peter_kes83@hotmail.com

Tot mails!

Peter

Ivo (en Nina)

Hoi Laurens en Christina,

Verhaaltje leest weer als een trein. Bedankt voor het vergroten van onze voorpret!

Geniet lekker van Peru... fantastisch land, al hebben jullie aan fantastische landen nog geen gebrek gehad.

Ben benieuwd naar je foto van de kerk bij nacht in Arquipa (als het mislukt, dan mail ik je die van mij wel ;D). Als je de Colca Canyon gaat lopen, zorg dan voor een gids als Sergio. Wordt het 3x zo leuk van!

Onze reisroute mailen we wel even.

Ciao, Ivo (en Nina)

Esmee

Hallo Laurens en Christina,

Allereerst wat een GEWELDIGE site, foto's en verhalen zeg! Ook wij zijn volop onze wereldreis aan het plannen. De voorlopige plannen zijn om in oktober 2009 te vertrekken en dan richting Azie, Pacific naar Zuid Amerika te gaan. Ongeveer jullie route!

Merk dat ik vaak op jullie site zit ivm voorpret en planning. Wel nog een hoop vragen hoor...
Eigenlijk is een van mijn vragen dezelfde als hierboven al gesteld is door Peter.

Zouden jullie mij ook een mail kunnen sturen met wat meer info qua budget??? Mijn e-mail adres is: esmeemoonen@hotmail.com

Alvast heel erg bedankt en geniet nog van de laatste maanden!

Grtz Esmee

Alfons

Misschien moeten jullie een F.A.Q. opnemen in jullie site ;)

kimberly

ben weer helemaal bij!!!!
super! nog eventjes en dan zijn jullie weer terug...soerraya zag de fotos en zei christina!! is christina thuis zo lief kus kim kobus en de kids

Paco

OK Laurens, goed om te horen dat de Salkantay ook geboekt is. Damn, het gaat zo gaaf worden. Ben behoorlijk jaloers!

Geniet ervan jullie 2-en.

CU Paco

Anneke

Hallo Christina,

Heb net heerlijk een paar uurtjes doorgebracht op jullie site. Ik lag een beetje achter met lezen. Erg leuk om jullie avonturen te volgen. Groetjes, Anneke (vriendin van Linda en Ingrid (van verjaardagsfeestjes enzo...))

Ivo en Nina

Geniet van jullie laatste week!!

Laurens

Gracias. We doen ons best! :)

Melina

Hoi Laurens en Christina!

Bijna zit het er weer op voor jullie, maar wat een fantastische tijd hebben jullie gehad zeg! Ik heb met heel veel plezier al jullie verhalen gelezen en foto's bekeken...stiekem ook een beetje in voorbereiding op mijn eigen reis. Op 26 aug ben ik van plan om 2 jaar lang de wereld rond te gaan. Inmiddels heb ik ook een reislog aangemaakt via reismee.nl, gewoon omdat dit echt een super site is!

Toch heb ik nog twee vraagjes over dingen waarbij ik tijdens mijn voorbereidingen tegen wat probleempjes aanloop: 1. wat voor soort reisverzekering hebben jullie afgesloten (sommige mensen zeggen dat ik mijn zorgverzekering in NL kan opzeggen, anderen zeggen dat het niet kan)? 2. hoe hebben jullie dat gedaan met onderverhuur van jullie appartement/huis (via een makelaar)?

Ik hoop dat jullie me wat verder kunnen helpen hiermee :).

Groetjes Melina (meisje van de sportschool in Almere)
melina_walrave@hotmail.com

Sanne

Hoi Christina en Laurens,

Ik ben al enige tijd op reis en lezen regelmatig jullie verhalen voor ideeën en tips. Nou lijkt mij de tour die jullie door de hooglanden met die Sergio hebben gemaakt heel mooi.... Weten jullie nog waar jullie dat precies geboekt hebben, hebben jullie een emailadres of website van die man? Ik ben op sbrekel@hotmail.com te bereiken....

Alvast bedankt,

Groetjes Sanne

Laurens

Mail komt eraan Sanne!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!