Op maandag 18 januari vliegen we in vijf uur naar Papeete, de hoofdstad van Frans-Polynesië, gelegen op het eiland Tahiti. Frans-Polynesië bestaat uit zes eilandengroepen, maar wij brengen onze tijd door op Moorea, één van de Genootschapseilanden.

We krijgen in het vliegtuig al helemaal het Polynesische gevoel te pakken. De stewardessen lopen rond in gekleurde jurken en enkele hebben zelfs een duidelijk zichtbare tatoeage op hun schouderblad. De dames delen aan het begin van de vlucht bloemetjes aan ons uit, grappig! We hebben voor het eerst tijdens onze reis (en we hebben toch al 16 vluchten gehad) een lcd-schermpje in de stoel voor ons en we kunnen naar hartelust spelletjes spelen, films en series kijken! We zijn door de tijdsgrens gevlogen, dus als we aankomen kan de klok 22 uur achteruit, we hebben een hele dag extra! Bij de controle op het vliegveld mogen we met ons Europees paspoort zo doorlopen, officieel gezien bevinden we ons immers op Frans grondgebied. Het is al behoorlijk laat en donker als we aankomen in Papeete, nu nog op zoek naar een slaapplaats. We lopen wat door de stad samen met een Nieuw-Zeelandse backpacker, maar zonder kaartje is het lastig om het hostel te vinden. Gelukkig zijn er nog wel wat mensen op straat en vinden we twee enthousiaste dames (met mannelijke trekjes) die ons het hostel wijzen, merci!

We worden maandagochtend wakker van een paar luidruchtige Fransen. We begeven ons daarna naar het ontbijt in de achtertuin. Lekker hoor, zo´n stokbroodje! We checken uit en lopen door het centrum van Papeete naar de veerboot die heen en weer vaart tussen Tahiti en Moorea. Moorea is het dichtstbijzijnde eiland en schijnt erg mooi te zijn, dus daar willen we de rest van de week doorbrengen. Na een half uur varen zijn we aan de overkant. Moorea is met een omtrek van 60 kilometer qua grootte vergelijkbaar met Texel. Doordat het een vulkanisch en bergachtig eiland is, loopt er alleen een weg langs de buitenkant van het eiland. Via deze weg rijden we met Le Truck naar het plaatsje Pao Pao. We hebben nog geen accommodatie geboekt, maar het is laagseizoen, dus we gaan kijken wat we kunnen regelen. Onderweg zien we de mooie baaien met blauw water, witte stranden en palmbomen al. We vermaken ons hier wel! We kijken eerst bij hotel Club Bali Hai en daarna enkele andere hotels. Hmm, Club Bali Hai zag er toch wel heel goed uit... We gaan de onderhangeling nog eens aan en komen uiteindelijk voor een mooi prijsje terecht in een overwater bungalow aan de baai! Een prachtige bungalow op palen, met een terras en trapje naar het water, een eigen keuken, ruime douche EN in de vloer een kijkgat zodat we de visjes voorbij zien komen. Zodra de medewerker weggelopen is maken we even een vreugdedansje. Hier houden we het wel een weekje vol. Vanaf het terras plonzen we meteen het water in om te snorkelen. Onder het genot van een Tahitiaans biertje genieten we ´s avonds van de zonsondergang, wat romantisch!

Met de slaap nog in de ogen lopen we de volgende ochtend onze veranda op. De zon schijnt en we genieten tijdens het ontbijt van de rust en de omgeving. De Cook baai waar we aan zitten geeft ons een fantastisch uitzicht op de bergen aan de overkant en de oceaan. We doen die dag ook niets anders dan lekker op het terras in de zon zitten met af en toe een duik in het water. Tegen de avond zien we in de verte een behoorlijk donkere lucht aankomen. De weersomslag duurt nog wel even en terwijl we naar de visjes in het water gluren, zien we voor onze bungalow een enorme pijlstaartrog voorbijkomen! Al zwevend door het water begeeft hij zich richting de oceaan, geweldig! Als het harder begint te waaien gaan we lekker naar binnen om een bord pasta te maken. Terwijl er buiten een heftige bui klettert, genieten wij van onze warme maaltijd.

Als Christina de volgende ochtend nog lekker ligt te slapen, probeert Laurens buiten wat leuke foto's te maken. En ja hoor, daar komt alweer een pijlstaartrog voorbij zwemmen. Bij het restaurant hebben ze wat eten in het water gegooid. Dat lusten de vissen wel. Er komen zelfs twee haaien langs! 's Middags lopen we een stuk langs de baai op zoek naar een leuk strandje. Het lijkt allemaal op privé-terrein, maar een aardige meneer vindt het niet erg als we even gebruik maken van zijn steiger. We wandelen de steiger op en snorkelen wat rond bij het mooie koraal. Op de terugweg liften we met een Fransman en zijn twee kinderen mee. Hij woont hier nu anderhalf jaar met zijn vrouw en kinderen en kan in ieder geval vier jaar blijven. Geen verkeerde plek om naartoe te emigreren! ´s Avonds genieten we van een dans- en muziekshow bij ons resort. Dames met bloemetjes in het haar en blote buiken laten ons zien hoe er hier gedanst wordt en dat is vooral met de heupen!

Op donderdagochtend worden we opgehaald, want we gaan duiken! We doen vandaag twee duiken, één om acht uur en één om tien uur. Na een korte bootrit floepen we achterover het water in. Het is in één woord geweldig! Het zicht is goed en de watertemperatuur 29 graden. Het eerste wat we zien is een enorme Barracuda die onder de boot hangt. Deze langgerekte vis is zo'n twee meter en heeft een bek vol vlijmscherpe tanden die hij maar al te graag laat zien, scary! We zien verder blacktip reefsharks, clownfish en honderden mooi gekleurde tropische vissen. Maar het meest onder de indruk zijn we van de gigantische citroenhaaien die hier rondzwemmen. We zijn tijdens de tweede duik omringd door wel zes van deze enorme beesten. De duikinstructeur heeft een stuk tonijn in zijn jack zitten, waardoor ze de hele tijd om ons heencircelen. Vanaf de boot zien we na het duiken ook nog dolfijnen, vliegende vissen en een schildpad. ´s Middags gaan we lekker in onze ligstoelen liggen om even bij te komen. Het is vandaag Valentijnsdag, dus we gaan lekker uit eten bij een Italiaans restaurant. De rest van de dagen koken we zelf, want de prijzen zijn hier om van te schrikken. Een tas boodschappen voor drie dagen kost hier ongeveer 80 euro en voor een simpel etentje buiten de deur ben je hetzelfde kwijt (en dan hebben we het niet over een driesterrenrestaurant).

We hebben gisteren zo genoten van het duiken dat we op vrijdagochtend weer het water inplonzen. We gaan vandaag naar Tiki, een mooie duiksite waar het schoonmaakstation voor de haaien is. Ze openen hun bek en er komen allerlei kleine visjes in om het geheel eens een goede schoonmaakbeurt te geven, dat willen we zien! De duik is geweldig en we zien weer veel haaien voorbijkomen. Helaas geen schoonmaakbeurt vandaag, dat is jammer! Aan het einde van de duik stopt de duikmaster een stuk tonijn onder een steen en voordat we het weten worden we omringd door wel 15 haaien, echt te gek! Ze drukken de steen met de neus aan de kant en trekken de tonijn er onder vandaan. Weer een prachtige duik.

Op zaterdagochtend huren we een paar fietsjes en fietsen acht kilometer naar het Temae strand aan de andere kant van het eiland. Het snorkelen schijnt hier heel mooi te zijn, dus wij gaan meteen het water in. We moeten er een stukje voor zwemmen, maar zitten dan al snel tussen het mooie koraal en mooie vissen. Het zicht is super, 30 meter! Als we terugzwemmen spot Laurens het 'monster van Moorea' tussen het koraal! Even schrikken, maar wat een geweldig beest. Het is een Moray Eal (een soort platte slang met grote bek) van twee meter! Het beest zit normaal in een grot en dan zie je alleen zijn hoofd, maar nu is hij geheel te zien, het is gewoon eng. Snel gebaart Laurens Christina die verderop zit om ook te komen. Door de snorkel roept ze 'sjeezus...wat een ding..'..en kruipt snel achter Laurens. Na deze spannende snorkelactie, liggen we even lekker op het strand onder een palmboom.

Op zondagochtend stappen we om 9:30 op de boot voor een lagoonpicknick. De eerste stop is een snorkelplek waar de haaien worden gevoerd. Terwijl we ons vasthouden aan een touw schieten er van alle kanten haaien op ons af, spannend! Als we omringd worden door wel een stuk of dertig blacktip reefsharks is het wel heel heftig! We varen door naar ondieper water en zien vanaf een afstandje de pijlstaartroggen al aankomen. Ze zijn gewend om gevoerd te worden en kennen het geluid van de motor. Pijlstaartroggen kunnen dodelijk zijn wanneer ze met hun staart steken. Ze doen dit volgens onze gids alleen als ze zich bedreigd voelen of in het nauw gedreven. Je moet bijvoorbeeld niet op ze gaan staan, euhm, ok. We springen het water in en voelen de gigantische vissen om ons heen zweven. We krijgen een stukje vis om de beesten te lokken. Ze zwemmen helemaal bij ons op om hun hapje te komen halen. Overal komen deze reusachtige beesten het water uit. Een beetje eng maar wel een geweldige ervaring! Als we later de boot aanleggen bij een lagoon, krijgen we een heerlijk buffet voorgeschoteld, wat een luxe! Om drie uur 's middags zetten we weer voet aan wal bij ons hotel.

Een beetje verdrietig wachten we in de lobby op onze transfer, vandaag moeten we dit geweldige eiland verlaten. Met de ferry varen we in een half uur terug naar Papeete en eten iets bij een tentje op een gezellig pleintje aan de haven. Vannacht vliegen we naar Paaseiland, dus we lopen vast naar de bank waar volgens onze serveerster Le Truck vertrekt naar het vliegveld. Er staat verder geen bord ofzo, dus we kijken een beetje om ons heen. Na vijf minuten wachten stopt er een klein autootje met een gezin van vier. De Franse dame vraagt ons waar we heen moeten en biedt ons vervolgens een lift aan! Ze moeten die kant toch op. De hele auto wordt verbouwd, fietsen op het rek gegooid, kinderen op schoot en we passen er amper bij. Wat een vriendelijkheid! We bedanken ze wel tien keer als we een kwartier later op het vliegveld staan. We moeten ruim vier uur wachten, maar dat geeft niet, op de energie die we van hier hebben gekregen, kunnen we de hele nacht wel opblijven. Frans-Polynesië, Au Revoir!