Als we maandagochtend wakker worden, regent het buiten pijpenstelen! We pakken snel alles in en rijden door naar Te Anau. Deze plaats is één van de toegangspoorten tot het grootste natuurpark van Nieuw-Zeeland. Het fiordland national park bestaat uit veertien fjorden en vijf grote meren, ontstaan door gletsjers in de ijstijd.

Bij de camping in Te Anau regelen we een hut zodat we met de regen in ieder geval niet de hele dag in de auto hoeven te zitten! De volgende dag rijden we vanuit Te Anau naar de bekendste fjord van het park; Milford Sound. De 121 kilometer lange rit biedt al een geweldig uitzicht op dit mooie groene landschap. We zien bergen, bossen, meren, watervallen en vooral onwijs veel bochten! Na een hapje eten, stappen we op de boot, klaar om de Milford Sound (die eigenlijk geen sound is, maar een fjord) te verkennen. We varen langs geweldige watervallen, zien pelsrobben en genieten van het uitzicht op de Mitre Peak. Na 16 kilometer komen we aan op de Tasman zee, de boot draait en brengt ons via de andere kant terug naar het begin van de sound. Onderweg vaart de kapitein de punt van de boot nog even onder een waterval die over een aantal jaren vanwege het broeikaseffect zal zijn opgedroogd. Met een dramatisch Maori-muziekje op de achtergrond worden we echt helemaal nat, blijven lachen!

's Avonds rijden we nog door naar Manapouri, van waaruit we morgen de Doubtful sound gaan verkennen. Deze twijfelachtige fjord kreeg in 1770 zijn naam van Kapitein James Cook, toen deze tijdens zijn reis naar Nieuw-Zeeland bij het zien van de smalle ingang van de baai twijfelde of hij zijn boot er veilig in en uit kon varen. De volgende ochtend staan we met de slaap nog in de ogen bij de kajakorganisatie, ontmoeten onze medekajakkers en stappen daarna in de bus. Om de Doubtful Sound te bereiken maken we twee boottochten en een busrit over een bergpas. Vanwege de moeilijke bereikbaarheid is het aantal toeristen een stuk lager dan in Doubtful Sound, beter! Aangekomen bij de fjord, stappen we (alweer) de kajak in. Nog voordat we goed en wel op het water zitten zien we in de verte tuimelaars voorbij komen (dolfijnen!). En er is niks teveel gezegd, het is hier onwijs rustig. Het weer is een stuk beter dan gisteren en dat maakt de uitzichten fenomenaal! Na een stevig potje kajakken verzamelen we op de boot voor een lunch. Die werken we zo snel mogelijk naar binnen voordat we levend worden opgegeten door de zandvliegen die dit nationale park onveilig maken, wat een irritante beestjes zeg! Na de lunch peddelen we nog anderhalf uur door dit mooie gebied en gaan daarna via boot, bus, boot weer terug naar Manapouri. We rijden die avond nog terug naar Te Anau, waar we hebben afgesproken met onze medewereldreizigers Sarah en Simon, erg gezellig!

Op donderdag rijden we vanaf Te Anau naar Queenstown. Onderweg hebben we nog wat regen, maar bij aankomst is het werkelijk prachtig weer! Queenstown ligt aan de noordoostkust van Lake Wakatipu, met de Remarkables op de achtergrond. Dit plaatsje staat ook wel bekend als avonturenhoofdstad van Nieuw Zeeland, parasailen, parachutespringen, bungeejumpen, raften, hier kan alles. Wij beginnen maar eens met een broodje bij de Subway, ook iedere keer weer spannend! Queenstown is onze uitvalsbasis voor de Routeburn Track, één van de vier ‘Great Walks' in de Fjordlanden. Deze 32 kilometer lange wandeling lopen we in drie dagen, met twee overnachtingen in hutten. In Queenstown halen we onze passen voor de wandeling op (deze hebben we nodig bij aankomst in de hutten) en huren we een waterdichte rugtas, slaapzakken en regenbroeken. De fiordlanden staan bekend als één van de meest regenachtige gebieden ter wereld, maar daar zijn we nu op voorbereid! We slaan bij de supermarkt eten in voor de aankomende dagen (instant noodles, gedroogd fruit, brood, mueslirepen, je kent het wel) en rijden daarna door naar een camping vlakbij het centrum.

Op vrijdag slapen we nog even lekker uit, pakken onze tassen in en nadat we onze auto op de parkeerplaats bij de camping hebben geparkeerd lopen we naar het centrum. Rond één uur vertrekt de bus die ons naar het beginpunt van de wandeling brengt, ongeveer anderhalf uur rijden. De Routeburn Track begint bij de Routeburn shelter en vandaag lopen we ongeveer 2.5 uur naar de Routeburn Falls hut. Op een goed aangegeven pad lopen we langs watervallen over hangbruggen en hebben geweldige uitzichten over de valleien! De hut bestaat uit twee hokken vol met stapelbedden. We kiezen twee bedjes uit voor vannacht en maken daarna met ons eigen kookgerei een lekkere maaltijd klaar. De volgende dag beginnen we vol goede moed aan de zwaarste dag van de wandeling. Het begint al behoorlijk steil, maar het gaat sneller dan verwacht. We wandelen halverwege nog Conical Hill op, een steile rotsige wandeling met als beloning een geweldig uitzicht over Hollyford Valley, Lake McKerrow, Martins Bay en zelfs de Tasman zee! Nadat Christina haar blaren heeft verzorgd, lopen we verder naar onze slaapplaats van vanavond; Lake Mackenzie hut. Deze hut is gelegen aan een supermooi meer met uitzichten op de bergen. En we hebben geluk, want het is geweldig weer! Laurens neemt een verfrissende duik in het ijskoude water. 9 Graden, brrr. De laatste dag lopen we in vier uur naar het eindpunt, we zijn heel trots op onszelf en wat een geweldige manier om dit fjordland te verkennen. Helaas is deze wandeling geen cirkel, dus moeten we nog drie uren in de bus zitten voordat we terug zijn in Queenstown. We zoeken ons vertrouwde spaceship weer op en slapen die nacht HEERLIJK!

Op maandagochtend doen we het rustig aan (we kunnen ook niet anders met zoveel spierpijn) en bespreken onze plannen voor vandaag. We zien veel mensen vanaf de nabijgelegen heuvel parasailen en dat lijkt ons ook wel leuk! Nadat we geboekt hebben (maar nog niet betaald) gooien we onze plannen om en besluiten te gaan parachutespringen!! Het laatste deel van parachutespringen lijkt immers op parasailen, maar parachutespringen is veel leuker! We besluiten te springen bij Lake Wanaka, een uurtje rijden verderop. Na een telefoontje is het bevestigd, we gaan vandaag uit een vliegtuig springen, jiihaaa! Als we in onze pakjes zijn gehezen moeten we nog even wachten. De wind is toegenomen en ze moeten even kijken of het door kan gaan. Vol zenuwen wachten we het oordeel af totdat één van de medewerkers ons wenkt, we gaan opstijgen. Voordat we het vliegtuig instappen, worden we alvast goed vastgemaakt aan onze buddy. Onderweg wordt nog iets verteld over de omgeving, maar daar nemen we niet zoveel van op. Terwijl we stijgen naar 12.000 voet, krijgen we het steeds warmer, waar beginnen we aan? Laurens is de eerste die het vliegtuig verlaat en snel daarop volgt Christina. Een vrije val van bijna een minuut lang lijkt een eeuwigheid. De wind raast langs je gezicht en je voelt je zo vrij als een vogel, super! Als de parachute opengaat, wordt het ineens heel stil om je heen, genieten! Als we weer met beide benen op de grond staan, zien we beide een beetje witjes. Om op de juiste plaats te landen hebben we nogal wat draaien gemaakt en daar kunnen we beide niet zo goed tegen. Maar wat een kick was dit weer!! Nadat we wat zijn bijgekomen, rijden we door naar het plaatsje Wanaka, waar we wat eten en drinken. Vervolgens rijden we vast richting onze volgende bestemming. Die nacht parkeren we midden in een weiland met uitzicht over een mooi meer, wederom een dag voorbij van ons avontuur in Nieuw- Zeeland.