Het geweldige bergachtige landschap, de mystiek van het Tibetaans boeddhisme en het karakteristieke van de Tibetanen maken de afgelopen weken tot een geweldig hoogtepunt van onze reis. Ondanks dat Tibet officieel bij China hoort, bevinden we ons in een heel andere wereld. Tibetanen zijn erg religieus en we zien dan ook overal biddende Tibetanen, monniken, tempels, stoepa's en gebedsvlaggen. Wat verder opvalt, zijn de Chinese controleposten die we onderweg regelmatig tegenkomen. China wil duidelijk greep houden op wat er in Tibet gebeurt. Om meer inzicht te krijgen in de verhoudingen tussen China en Tibet is het handig iets over de geschiedenis te weten. Tibet werd in 1950 vanwege de strategische positie ten opzichte van Nepal binnengevallen door China. China claimt dat ze Tibet heeft geweerd van verdere armoede en modernisatie en hoop heeft gebracht. Tibet ziet dit anders en in 1960 volgt een aanvaring met honderdduizenden doden tot gevolg. De Dalai Lama (destijds religieus en politiek leider van Tibet) vlucht naar India, waar hij tot op de dag van vandaag honderdduizenden Tibetanen in ballingschap voorzit. Ondanks de vele goede invloeden die China heeft op Tibet (het bouwen van wegen, scholen, ziekenhuizen), kunnen veel Tibetanen de culturele vernietiging en de militaire aanwezigheid van de Chinezen niet verkroppen. We komen tijdens onze reis Tibetanen tegen die duidelijk geen goed woord over hebben voor de Chinezen terwijl anderen luidkeels Chinese rap meezingen of gezellig met Chinese mensen omgaan. Dit alles maakt Tibet tot een interessant en indrukwekkend gebied om doorheen te reizen.

Zondag gaan we met openbaar vervoer naar het Drepung klooster iets buiten de stad. Dit klooster was ooit met meer dan 10.000 monniken de grootste ter wereld. Nu leven er nog slechts 600. We lopen met de klok mee het klooster door en bekijken een aantal van de tempels van binnen. Lhasa ligt op 3700 meter hoogte en dat merken we als we de trappen in dit klooster beklimmen. We moeten regelmatig stoppen om op adem te komen en na dit bezoek van slechts twee uurtjes moeten we eerst een paar uur bijkomen in onze hotelkamer. De rest van de dag doen we het rustig aan; morgen beginnen we aan onze driedaagse trip naar het Namtso-meer! Uiteindelijk is Lhasa voor Tibetaanse begrippen een redelijk moderne stad, maar de pelgrims voor het Potala paleis en de Barkhor Square maken veel goed en geven een goede eerste indruk van Tibet.

Samen met Tim rijden we vandaag in een landcruiser met chauffeur richting het stadje Reting. Al snel gaat de asfaltweg over in een stenen hobbelweg die ons uiteindelijk leidt naar een klein stadje waar we als onderbreking een plons nemen in een natuurlijke hotspring. Rond de hotspring kruipen meerdere slangen die zelfs de Tibetanen angstvallig in de gaten houden. Na tien minuten hebben we het dan ook wel gezien en vluchtten we naar veiliger grondgebied. Twee uur later eten we een simpel maar lekkere lunch in één van de kleine stadjes die we onderweg tegen komen. We hobbelen hierna nog vijf uren door naar onze eindbestemming van vandaag. Het landschap onderweg is fantastisch! We zien onwijs veel yaks, zwaaiende Tibetanen, prachtige bergen en helderblauwe rivieren. Reting is een klein stadje en de accommodatie is dan ook primitief. We slapen met zijn drieën in een betonnen hok waar een geur hangt die zeker niet aangenaam is. De dekens lijken nog nooit gewassen te zijn dus we kruipen vannacht maar in onze lakenzak. Het toilet is niet meer dan een gat in de grond! We hopen maar dat de vliegen ons ontwijken als we dan toch echt naar de wc moeten. Het was een lange dag en we kruipen vroeg onder de stinkdekens! We slapen alleen slecht vanwege de blaffende honden. Af en toe horen we onze buren schelden of stenen gooien naar de beesten, maar dat mag helaas niet baten.

We maken de volgende ochtend kennis met Simon, een Duitse geoloog in opleiding die veel van de omgeving en het Boeddhisme schijnt te weten. Tijdens een relaxte wandeling in de groene omgeving vertelt hij ons over het Boeddhisme en de oude bomen in dit gebied. Na de ochtendwandeling vervolgen we onze rit naar het Namtso-meer. Dit meer ligt 193 kilometer ten noorden van Lhasa op 4570 meter hoogte! Het is het grootste meer van Tibet en tevens het hoogst gelegen ter wereld. Namtso is een van de drie heilige meren in Tibet en als we aankomen, begrijpen we waarom. Namtso is omgeven door bergen en het uitzicht is dan ook super! Het meer heeft een soort tentenkamp waar we de nacht zullen doorbrengen. Vanwege de hoogte en de lange rit zijn we gesloopt en kruipen we vroeg onder de wol. Ondanks de blaffende honden en de kou, worden we de volgende ochtend redelijk fit wakker. We beklimmen de heuvels die ons een mooi uitzicht geven over het meer. Moe maar voldaan laten we ons terugrijden naar Lhasa, terugkijkend op een aantal geweldige dagen in het binnenland van Tibet.

Aangekomen in Lhasa klaagt Christina over een dichtzittend oor. We wagen het erop en gaan naar het Militair ziekenhuis. We worden doorverwezen naar de tweede verdieping waar nog een aantal Tibetaanse patiënten zitten te wachten. Het ziekenhuis ziet er niet al te schoon uit, maar we gaan ervan uit dat ze zelfs in Tibet wel eens een oor hebben uitgespoten. Nadat we twee uren tussen de rokende, rochelende Tibetanen hebben gezeten, is er een vrouwelijk arts die wel even naar haar oor wil kijken. Ze begeleidt Christina naar een kamer waar een andere patiënt net van een oogoperatie ligt bij te komen. Ze zet een schijnwerper op haar oor en maakt haar duidelijk dat er een prop in het oor zit (duh!). Als ze vervolgens met een soort tang in Christina's oor wil gaan porren terwijl ze onstabiel op haar benen staat, rennen we dit ziekenhuis uit. Dan maar een dicht oor! Vlakbij ons hotel zit een Tibetaanse Kliniek, een kleine winkel met aan de achterkant een aantal bedden. Een wat oudere man bevochtigt een aantal wattenstaafjes die hij in haar oor inbrengt. Hij lijkt een stuk beter te weten wat hij doet en na wat porren voelt het daadwerkelijk een stuk beter. Hij maakt ons duidelijk dat we morgen terug moeten komen voor een laatste check. We eten wat en gaan 's avonds lekker slapen. Donderdag lopen we nog een keer door Barkhor en bekijken het Jokhang klooster nog eens goed.

We nemen de volgende dag afscheid van Lhasa, want vandaag begint onze zesdaagse trip overland naar de grens van Nepal. We zullen zuidwaarts vanaf Lhasa over het Tibetaanse plateau via Gyantse, Shigatse, Sakya, Everest Basecamp en Tingri uiteindelijk uitkomen bij het grensplaatsje Zhangmu. Voor deze trip hebben we volgens de regels van de Chinese regering een gids nodig. In plaats van met zijn vieren zitten we nu dus met zijn vijven in de auto. Een kleine tegenvaller is dat onze gids slechts 19 jaar is en bijna geen Engels spreekt. De chauffeur is dezelfde meneer die ons ook naar Namtso heeft gereden. Een rustige Tibetaan met veel rijervaring. We hebben een aantal tapes gekocht voor in zijn radio en daar is hij erg blij mee. Wij zijn nog aangenamer verrast als een van de tapes volstaat met 2-unlimited (ondanks dat er iets heel anders op het bandje stond). We rijden de eerste dag langs rivier Yarlung Tsangpo (hoogste rivier ter wereld), door een kloof en later door woestijnachtig gebied met bergen naar onze eerste verblijfplaats. Gyantse ligt op 3950 meter hoogte en is een typisch Tibetaans stadje. We bezoeken de Gyantse Dzong, een gigantisch fort waar we meer dan twee uren in ronddwalen. Op het hoogste punt hebben we een geweldig uitzicht over de stad en op Gyantse Kumbum, de grootste stoepa ter wereld.

Voordat we op zaterdag vertrekken naar Shigatse, brengen we nog een bezoek aan het
Cyangtse Pachu klooster, waar we de 32 meter hoge stoepa beklimmen. De stoepa heeft in het totaal 108 kapelletjes. 108 is een heilig getal in Tibet en is ook het aantal kraaltjes aan de gebedskettingen die Tibetanen gebruiken voor hun gebeden. Na twee uren rijden komen we aan in Shigatse (3900 meter hoogte), de grootste stad van Tibet na Lhasa. We brengen hier een bezoek aan Tashilhunpo klooster, waar we de 26 meter hoge toekomstboeddha aanschouwen. Op zondag vervolgen we onze weg naar Sakya, een kleine drie uur rijden vanaf Shigatse. Sakya (4280 meter hoogte) is een klein Tibetaans plaatsje. We zien veel kinderen op straat en standjes waar yakvlees wordt verkocht. De Tibetanen gebruiken de yak zoals wij de koe gebruiken. Ze gebruiken het vlees en de melk voor boter en andere zuivelproducten. Ook yakboterthee is een typisch Tibetaans drankje. De yakmelk is erg zuur en we proberen dit dan ook zoveel mogelijk te ontwijken. We besluiten een wandeling te maken net buiten Sakya, waar we werkende Tibetanen tegenkomen die stenen vanuit klei maken. Veel kinderen beginnen te roepen als ze ons aan zien komen. De Engelse woorden die ze kennen zijn 'hello' en 'money'. We geven de kinderen een paar koekjes die ze dankbaar in ontvangst nemen. Het valt ook op dat hier zowel mannen, vrouwen als kinderen op het land werken. We lopen nog wat door het stadje om vervolgens lekker te relaxen op de hotelkamer.

De volgende dag rijden we via Shegar direct door naar de voet van de Mount Everest, waar we rond vier uur arriveren. Het weer is onwijs helder en geeft ons een geweldig uitzicht op de hoogste berg ter wereld (8850 meter). We bevinden ons op bijna 5000 meter hoogte dus doen het rustig aan. Na ons pannekoekendiner in de heerlijk primitieve tent waar we ook slapen bekijken we een fenomenale zonsondergang. Zodra de zon onder is, zakt de temperatuur tot onder het nulpunt en we kruipen dan ook snel in ons bedje (zonder kachel!) en trekken het driedubbele dekbed lekker over ons heen. De volgende ochtend staan we vroeg op. De ijspegels hangen aan onze neus, maar de zonsopgang is prachtig! We beginnen aan onze wandeling naar Mount Everest Basecamp, het startpunt voor de avonturiers die deze immense berg proberen te beklimmen. 13 pogingen zijn ondernomen voor de eerste succesvolle beklimming in 1953. In het jaar 2000 hebben 9000 mensen de top bereikt en zijn 160 klimmers overleden tijdens hun poging. Vanaf het basecamp kijken we zwijgend naar deze geweldige berg.

We stappen rond 12:00 in de auto om door te rijden naar Tingri. Tingri is een van de kleinere stadjes in Tibet met een authentieke uistraling. De rit is weer fantastisch met prachtige uitzichten op de 7000 en 8000 meter hoge pieken van het Himalaya gebergte. In Tingri is de accommodatie ook weer behoorlijk primitief, maar de hurkwc's met poep aan de muur maken veel goed. Na een goede nachtrust lopen we nog wat door Tingri voordat we onze weg vervolgen richting Nyalam. Nyalam is slechts een tussenstop naar de eindbestemming van deze overlandtrip. De weg tussen Nyalam en Zhangmu is vanwege werkzaamheden (die al jaren duren) vanaf 19:30 geopend, waardoor we in Nyalam moeten wachten. Als we ons avondeten net op hebben blijkt dat de weg echter eerder opengaat. Als we de weg oprijden zijn we allang blij dat we dit niet in het donker hoeven te doen! Overal wordt langs deze dertig kilometer weg gewerkt en dat is duidelijk te merken aan de slechte conditie van de weg. Het is een gigantisch stuk naar beneden en ondanks dat het uitzicht geweldig is, zijn we allang blij als we rond 20:00 aankomen in Zhangmu. Na wat zoeken vinden we een hotel in deze grensstad. We nemen afscheid van onze gids en chauffeur en gaan daarna lekker slapen. De volgende ochtend staan we vroeg op. Nadat we twee uur in de rij hebben gestaan om de Chinese douane te mogen passeren, pakken we een taxi naar de Nepalese grens acht kilometer verderop. Nepal; here we come!