Vandaag maken we de grensovergang van China naar Nepal. Zoals we gewend zijn, moeten we twee uren wachten voordat we door Chinese immigratie zijn. Gelukkig zijn we met nog meer dan vijftig wachtende toeristen, dus erg gezellig! Na de grensovergang gaan we met een taxi naar het Nepalese grensplaatsje Kodari. Het viel ons vanmorgen al op dat de omgeving veel groener is dan wat we de afgelopen weken in Tibet zijn gewend. Bij de Nepalese grens halen we voor 30 dollar per persoon een visa en wandelen dan officieel onze bestemming voor de aankomende tien dagen binnen; Nepal! Na veel onderhandelen met verschillende chauffeurs, vinden we uiteindelijk iemand die ons voor 90 dollar naar Kathmandu wil brengen. We rijden met uitzicht op bergen, rivieren en watervallen naar Katmandu Valley. De rit duurt normaal gesproken rond de vijf uur, maar gezien de rijstijl van onze Nepalese chauffeur rijden we na drie uur Kathmandu binnen.

Het valt ons meteen op dat het verkeer hier totaal niet gereguleerd is, we kijken elkaar regelmatig angstig aan en zijn blij als we heelhuids aankomen bij onze eindbestemming. We vinden een heerlijk hotel in de Thamelregio van de hoofdstad. Na een lekkere douche besluiten we een hapje te gaan eten. Het centrum van Thamel is erg chaotisch. De meeste straten zijn niet bestraat en het wemelt hier van de auto's, brommers, motors, rickshaws, fietsers en voetgangers. We kijken onze ogen uit, dit is wel even wennen na de vlaktes van Tibet! Tot onze verbazing komen er regelmatig Nepalezen op ons af die ons marihuana willen verkopen. Als we de geschiedenisboeken erop naslaan, schijnt Nepal in de jaren ‘60 en ‘70 een behoorlijke hippieperiode te hebben gekend. Ondanks dat het gebruik van marihuana illegaal is, wordt het nog volop aangeboden en gebruikt. We eten heerlijk bij een van de vele (westerse) restaurants in deze regio. Na het eten verkennen we Thamel nog even en gaan daarna heerlijk slapen op een bed met een ECHT matras!

Vrijdag slapen we lekker uit en boeken na het ontbijt onze vliegtickets naar Bangkok, een dagje raften en een tweedaagse trip naar nationaal park Chitwan. We lopen daarna naar één van de belangrijkste bezienswaardigheden van Kathmandu; Durbar Square. Durbar Square is één van de drie koninklijke paleispleinen in Kathmandu. Het Hanuman Dhoka Paleis was de koninklijke verblijfplaats tot en met de 19e eeuw. Tot op de dag van vandaag vinden er nog belangrijke ceremonies plaats. Naast het paleis is Durbar Square het centrum van verschillende tempels en pleinen. De meest vreemde attractie is de Kumari Chowk. Deze kooi lijkt op een soort tempel en is de verblijfplaats van een jong meisje. Zij is volgens een oud en mystiek proces verkozen tot de menselijke reïncarnatie van de moedergod van het Hindoeïsme. Ze wordt aanbeden tijdens verschillende religieuze festivals en laat zich soms zien aan het publiek. Bij de eerste tekenen van volwassenheid wordt er een nieuwe godin gekozen. Wij vinden het maar zielig dat zo'n jong meisje wordt afgesloten van de buitenwereld! Om een mooi overzicht te krijgen van de chaos in en rond Durbar Square, nemen we plaats op de bovenste trede van één van de tempels. Het is duidelijk dat Nepal geen rijk land is, volgens statistieken leeft meer dan de helft van de bevolking beneden de armoedegrens. Bedelende vrouwen en kinderen komen veel voor in Nepal. Dit heeft deels te maken met het feit dat zowel het hindoeïsme als boeddhisme het doen van giften aanmoedigt. We worden in Durbar Square vooral aangesproken door kleine kinderen en hoe lastig het ook is, we geven de kinderen geen geld. Het schijnt dat ze dan worden bestolen of in elkaar worden geslagen en het geven van geld zal de kinderen alleen maar aanmoedigen om de straat op te gaan. We zien één van de toeristen een kind koekjes en frisdrank geven. Tot onze verbazing rennen ze ermee rond en spelen ermee, zo'n honger en dorst hebben ze dus ook wer niet. Desondanks blijft het een triest straatbeeld.

Na een lekkere dag van ontspanning, maken we ons zondag klaar om te gaan raften op de Trisuli rivier. Na een busreis van twee uren worden we afgezet bij het startpunt. De rivier is vrij rustig en we worden eerder nat van de watergevechten onderling dan van de rapids. Na ons avontuur nemen we afscheid van Tim, met wie we bijna drie weken hebben rondgereisd, snik! Hij gaat naar Phokara voor een Annapurna trekking (iets wat wij ook echt nog eens willen doen trouwns!) en wij rijden door naar Chitwan National Park waar we verblijven in een hutje midden in de jungle. Als we aankomen is het al donker en we gaan dan ook lekker vroeg slapen. Het is een vochtige, erg hete omgeving zonder airco, waardoor vooral Laurens een zware nacht heeft. Gelukkig maakt de olifantenrit om 06:00 in de ochtend alles goed! De omgeving is hier geweldig! Tijdens onze rit zien we neushoorns in actie, reeën en apen. Na onze indrukwekkende rit krijgen we een heerlijk ontbijt. Het is hier ontzettend rustig, waardoor we echt alle aandacht krijgen van al het personeel. Na het ontbijt krijgen we een korte introductie over de vogels en planten in dit park. Het meest leuke aan de hele rondleiding is het feit dat we langs de olifantenstal komen waar we de dieren van dichtbij kunnen bekijken, super! Voor de rondleidingen worden alleen vrouwtjes gebruikt, ze zijn vaak rustiger dan de mannetjes en hebben geen last van bronstigheid. Er leven in dit gebied ook wilde olifanten en een aantal jaren terug is één van de vrouwtjes bevrucht door een wild mannetje. Zo kunnen we nu ook een klein olifantje van tien maanden zien. Ze wil steeds spelen en rent op bezoekers af. Hoe lief dat ook lijkt, dit beest kan je verpletteren dus we blijven maar een eindje uit de buurt. Om half drie krijgen we een olifantenbriefing. Het komt erop neer dat één van de gidsen ons met behulp van een levend exemplaar de verschillen uitlegt tussen de Afrikaanse en Indische olifant. Het is geweldig om dit enorme dier van zo dichtbij te kunnen bekijken. Na de introductie mogen we nog via de slurf dit gigantische beest beklimmen. Je stapt via de slurf op de kop, waar je dan even hulpeloos blijft liggen, hoe kom ik nou op de nek zonder met mijn voeten in haar ogen te steken? Na deze geweldige ervaring relaxen we even in onze hut. 's Avonds hebben we nog een ouderwetse diashow over Chitwan, waarna we lekker gaan slapen in een gelukkig iets koelere omgeving dan gisteren.

De volgende ochtend zitten we om 6:00 weer op de olifantenrug en banen we ons een weg door de jungle. Het is indrukwekkend hoe deze kolossale dieren zich voortbewegen. Ze richten ondanks hun grote lichamen weinig schade aan en met hun zachte poten laten ze weinig sporen na. De olifant wordt bestuurd door een pahit en met korte commando's doen de beesten precies wat ze willen. Met een enkele kik grijpt het beest met zijn slurf gigantische takken om de weg voor ons vrij te maken. Aangezien een olifant 200 kilo voedsel per dag nodig heeft, neemt hij onderweg regelmatig halve bomen mee om zijn honger te stillen. Tijdens deze rit zien we de geweldige luipaard. Deze gigantische kat kijkt ons vanuit één van de bomen doordringend aan, geweldig! We zien nog een aantal neushoorns een grote hagedis. Na het ontbijt worden we op de lokale bus gezet en worden we in vijf uren teruggebracht naar Kathmandu. We kiezen ervoor om een aantal dagen lekker rustig aan te doen. Op vrijdag brengen we nog een bezoek aan Durbar Square. Op zaterdag staan we vroeg op, want vandaag gaan we (weer) raften. Ons ritje op de Trisuli was leuk maar verre van spannend. De Bhote Kosi belooft wat meer spannende momenten met rapids van niveau drie tot vier+. Er moet nog een andere groep worden opgehaald, waardoor we nog twee uren moeten wachten tot we vertrekken! We hebben al eerder geconstateerd dat de definitie van dienstverlening hier heel anders is dan in Nederland. De Nepalezen doen alles in de tijd van de betalende toerist, zeker geen goede plek voor ongeduldige mensen. Het raften is overigens geweldig en een hele ervaring! Na twee uren worden we weer opgehaald door een bus die ons terugbrengt naar Kathmandu. Nepal is een geweldig land met verschillende gezichten. Het is jammer dat we niet meer tijd hebben om het land te bekijken. Voor nu bereiden we ons voor op het vertrek naar het land van de glimlach; Thailand!